น้ำพริกข่า ผักนึ่ง

เนื่องจากหน้าฝน จึงมีเห็ดและผักค่อนข้่างเยอะ วันนี้ ได้มาเจอกับพ่อแม่ พี่น้อง เลยนึกอยากกินอาหารบ้านเองสักหน่อย จึงบอกให้พี่สาวทำน้ำพริกข่า ผักนึ่ง และปลาเผากินดีกว่า เพราะที่นี่ติดกับแม่น้ำโขง เลย มีคนเลี้ยงปลาทับทิมกระชังแม่น้ำโขง รสชาติของเลี้ยงในบ่อาจะอร่อย และไม่มีโคลนดินมากเหมือนที่เขาเลี้ยงในบ่อธรรมดา บางคนเขายังเอามาทานกันสดๆก็มีจ้าว

นี่คือหน้าตาของน้ำพริกข่า

น้ำพริกข่าก็ทำไม่ยาก แต่เอาข่า(ข่าแก่ๆหน่อยจะดี) กระเทียม(ต้องใส่เยอะหน่อย) และเกลือมาตำรวมกันข่านี่เราต้องสับให้ละเอียดก่อนเอาลงไปโคลกรวมกันนะจ้าว และก็ใส่ผงชูรสลงไปด้วย มากน้อยแล้วแต่ความชอบนะจ้าว เสร็จแล้วเอามาผัดในน้ำมัน พอหอม รสชาติจะออกหอมข่าและกลมกล่อม หรือปลุงรสตามใจชอบจ้าว

ผักนึ่งกินกับน้ำพริก

นี่คือหน้าตา ของผักนึ่ง ส่วนมากที่ทานคู่กับน้ำพริกข่าคือ เห็ดนางฟ้า หรือเห็ดฟางนึ่งจะเข้ากันมากๆ และที่เห็นเป็นลูกๆคือ มะกะดอม แต่ไม่รู้ว่าที่อื่นเขาเรียกว่าอะไรไม่รู้จ้าว มะกะดอมจะมีสองชนิด ชนิดขมและหวาน เราจะเลือกชนิดหวานเพราะขมมันจะขมมากๆจ้าว

ปลาทับทิมเผาเกลือ

และอีกอย่างคือ ปลาทับทิมเผาเกลือ เป็นปลาทับทิมจากกระชังปลาน้ำโขง เอาเนื้อปลา มาจิ้มกับน้ำพริกข่า อร่อยแซบเว่อร์จ้าว การทานอาหารแบบนี้ทานคนเดียวไม่ค่อยอร่อยจ้าว ต้องทานกันหลายๆคน ถึงจะอร่อย แย่งกันทานคุยกันไปตามประสาจ้าว 

หน้าตาของอาหารวันนี้

ในสับรับคืออาหารของวันนี้จ้าว คนที่นี่เขาจะทานแบบใส่สำรับทุกครั้ง มีคนพูดว่ายิ่งคนที่มีครูมีบา หรือผูหลักผู้ใหญ่แล้วต้องใส่สำรับ ทุกครั้งจ้าว และเวลาทานอิ่มแล้ว เป็นสิ่งที่พ่อแม่สอน และปฏิบัติตามกันมาคือ ไหว้สำรับด้วย ถ้ามาทางบ้านนอกๆที่มีเชื้อสายลาวอยู่เวลาเขาทานอาหารอิ่มแล้ว เขาจะยกมือไหว้ทุกครั้ง แต่บางคนที่เป็นคนสมัยใหม่แล้วมักจะไม่ทำเพราะว่าอาย แต่นี่เป็นสิ่งที่ดีที่ควรอนุรักษ์ไว้ คนไหนที่เป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่ว่าจะเป็นคนไทย หรือลาว หรือ คนที่ไหนควรจะปลูกฝังคนรุ่นใหม่ๆไม่ให้ลืมวัฒธรรมประเพณีที่ผู้เฒ่าผู้แก่สอนมานะจ้าว อย่าให้สิ่งดีๆต้องหายไปกับกาลเวลา